ഭൂമിയുടെ ഒരു കൈ അവകാശ സർട്ടിഫിക്കറ്റിന്റെയും അപേക്ഷ സമർപ്പിക്കാൻ വേണ്ടിയായിരുന്നു ഞാൻ വില്ലേജ് ഓഫീസിൽ പോയിരുന്നത് ഞാൻ വില്ലേജ് ഓഫീസറുടെ മുഖത്തു നോക്കിയതും ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടു നിന്ന് പോയി ആമിന അല്ലേ അത് തന്റെ കൂടെ എട്ടിലും ഒൻപതിലും പഠിച്ചിരുന്ന തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ആമീൻ സ്കൂൾ ഗ്രൗണ്ടിൽ അരികിലുള്ള വലിയ ആൽമരത്തിന്റെ ചുവട്ടിൽ ഇരുന്ന് ആര്‍ തിരച്ച കരയുന്ന മഞ്ഞ യൂണിഫോം കറുത്ത മിനിഞ്ഞാന്ന് ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ മുഖം മനസ്സിലൂടെ കടന്നുപോയി.
മോഷ്ടിക്കാതെ മോഷണം കുറ്റം ചാർത്തപ്പെട്ടവൾ എട്ടാംക്ലാസിൽ ആദ്യദിവസം ക്ലാസിൽ ചെന്നപ്പോൾ ആയിരുന്നു ആദ്യമായി ഞാൻ അവളെ കണ്ടത് ബാക്ക് ബെഞ്ചിൽ ധന്യയും ഫാത്തിമയും പിന്നെ പിന്നെയും അവളോട് കൂട്ടായി ആമിന പാലക്കാട് ആയിരുന്നു അവൾക്ക് ഉമ്മ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ ഇവർ ഏതോ കമ്പനിയിൽ ജോലി കിട്ടിയപ്പോൾ ഇങ്ങോട്ട് വന്നതാണ് ധന്യയും ഫാത്തിമയും അല്ലാതെയും മറ്റുള്ള പെൺകുട്ടികൾ ഒന്നും അവളോട് കൂട്ടുകൂടുന്നത് ഞാൻ കണ്ടില്ല ഒരിക്കൽ ഞാൻ അത് അവളോട് വെറുതെ ചോദിച്ചു ഞാൻ കറുത്തിട്ടല്ലേ അതാവും പറഞ്ഞത് അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിറഞ്ഞിരുന്നു.
മറ്റുള്ളവർ അവളെ അവഗണിക്കുകയാണ് എന്ന് എനിക്ക് താമസിക്കാതെ തന്നെ മനസ്സിലായി എങ്കിലും ആമിന എന്റെ ഒറ്റ കൂട്ടുകാരിയായി മാറിയിരുന്നു ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ പേര് അറിയാത്ത ഒരു ഇഷ്ടവും പഠനത്തിൽ മിടുക്കയും ആയിരുന്നു അവൾ ക്ലാസിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ മാർക്ക് വാങ്ങുന്നതും അവൾ തന്നെയായിരുന്നു അതിന്റെ കുശുമ്പും ദേഷ്യവും മുൻ ബെഞ്ചിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ക്ലാസിലെ പഠിപ്പിസ്റ്റ് ആയിരുന്ന ആയിഷയ്ക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു .
ആ നാട്ടിലെ പൗര പ്രമുഖനും പ്രസിഡണ്ടുമായ മോസ ഹാജിയുടെ ഏക മകൾ അതിന്റെ ഒരു അഹങ്കാരവും ഒമ്പതാം ക്ലാസിലെ അർദ്ധ വാർഷിക പരീക്ഷയ്ക്ക് ക്ലാസ്സിൽ എല്ലാ വിഷയങ്ങൾക്കും അവൾക്ക് ഫുൾ മാർക്ക് കിട്ടിയതോടെ ആയുഷയ്ക്ക് അവളോടുള്ള വൈരാഗ്യം മൂർച്ഛിച്ചു പിറ്റേദിവസം ഇന്റർവ്യൂ സമയം കഴിഞ്ഞേയും ക്ലാസ് തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് ആയിഷ അവളുടെ കഴുത്തിൽ അണിഞ്ഞിരുന്ന ചെയിൻ കാണാനില്ല എന്ന് പറഞ്ഞ് ടീച്ചറോട് പരാതി പറഞ്ഞത് ഇതിനെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ അറിയുവാനായി ഈ വീഡിയോ മുഴുവനായി കാണുക.